停在这里不敢走下去
หยุดอยู่ตรงนี้ไม่กล้าเดินต่อไป
Tíng zài zhèlǐ bù gǎn zǒu xiàqù
让悲伤无法上演
ปล่อยให้ทุกข์ระทมจนปัญญาที่จะขึ้นแสดง
Ràng bēishāng wúfǎ shàngyǎn
下一页你亲手写上的离别
การลาจากที่ที่เธอประพันธ์เองกับมือในหน้าถัดไป
Xià yī yè nǐ qīnshǒu xiě shàng de líbié
由不得我拒绝
อดไม่ได้ที่ฉันจะปฎิเสธมัน
Yóubude wǒ jùjué
这条路我们走得太匆忙
ทางสายนี้พวกเราเดินอย่างรีบร้อนเกินไป
Zhè tiáo lù wǒmen zǒu de tài cōngmáng
拥抱着并不真实的欲望
โอบอุ้มเอาความปรารถนาที่ไม่เป็นจริง
Yǒngbàozhe bìng bù zhēnshí de yùwàng
来不及等不及回头欣赏
ไม่ทันรอที่จะหันหลังกลับไปชื่นชม
Láibují děng bùjí huítóu xīnshǎng
木兰香遮不住伤
กลิ่นอายหอมดอกกล้วยไม้ไม่อาจปกปิดความเจ็บปวดไว้ได้
Mùlán xiāng zhē bù zhù shāng
不再看天上太阳透过云彩的光
จะไม่มองแสงดวงอาทิตย์บนฟากฟ้าที่ลอดผ่านกลุ่มเมฆลงมาอีกต่อไป
Bù zài kàn tiānshàng tàiyáng tòuguò yúncai de guāng
不再找约定了的天堂
จะไม่แสวงหาสรวงสวรรค์ที่นัดแนะกันเรียบรอยแล้วอีกต่อไป
Bù zài zhǎo yuēdìngle de tiāntáng
不再叹你说过的人间世事无常
จะไม่ร้องสรรเสริญสิ่งที่เธอเคยบอกไว้ว่าเรื่องในโลกมนุษญ์ไม่มีอะไรแน่นอน
Bù zài tàn nǐ shuōguò de rénjiān shìshì wúcháng
借不到的三寸日光
แสงตะวันเพียงแค่เอื้อมถึงที่ไม่อาจได้มา
Jiè bù dào de sān cùn rìguāng Continue reading
