你正在等待什么?
几乎每个人都有正在等待的东西,因此我们常常期盼时间过得快一点,让我们指望的那一天到来。时间就这样不明不白地流走了。
如果让你每天扔掉100元,你肯定不干。但是你常常轻易扔掉更加宝贵的时间。
คุณกำลังรอคอยอะไรอยู่?.
โดยส่วนมากแต่ละคนต่างกำลังรอคอยกับบางสิ่งบางอย่าง และบ่อยครั้งอยากเร่งเวลาให้เร็วขึ้นอีกนิด โดยหวังให้วันนั้นมาถึงโดยพลัน เวลามักเป็นเช่นนี้ มันไม่รับรู้ใดๆ มันยังคงไหลเรื่อยไปอย่างเดิมของมัน
หากวันๆหนึ่งคุณเสียเงิน 100 หยวน แน่นอนว่าคุณยังไม่รู้สึกอะไร แต่ทว่าคุณสูญเสียมันไปเรื่อยๆรวมเป็นระยะเวลานานล่ะ
假定你现在35岁,按照平均寿命80岁计算的话,还有45年的时间,一共是16425天,每天扔掉100元,你这一生也就扔掉160多万,这个数字不过是北京一套房子的钱,但是你会心疼得不得了,绝对不会干这样的蠢事。
สมมุติปัจจุบันคุณอายุ 35 ปี หากมีอายุขัยยืนยาวถึง 80 ปี นั่นคือมีเวลาอีก 45 ปี ทั้งหมดคือ 16425 วัน ทุกวันสูญเสียเงิน 100 หยวน คุณก็จะสูญเสียไปทั้งสิ้น 1.6 ล้านหยวน ซึ่งเป็นราคาบ้านหนึ่งหลังในปักกิ่งทีเดียว คุณจะรู้สึกขนลุกขนพอง และวางเฉยกับมันไม่ได้เสียแล้ว
但是你的生命才剩一万六千多天,你却常常一扔就是十几天、几十天,仅仅为了等待某个日子。每一天,你都在迷茫中让时间匆匆过去,头脑里想的都是将来要如何如何,等到将来生命快结束的时候,你发现一生都扔掉了。同样地,昨天发生的一些烦恼事,你不仅让它进入梦里,还让它成为第二天一睁眼就考虑的事。
หากชีวิตของคุณอยู่ได้มากกว่า 16000 กว่าวันไปอีกหลายสิบวัน อีกหลายสิบวันนั้น คุณยังเพียงรอคอยให้ผ่านไปวันหนึ่งๆ ในแต่ละวัน คุณทำเหมือนลอยเคว้งคว้างอยู่กลางทะเลในขณะที่วันเวลาผ่านเราไปอย่างขึงขัง ในสมองคิดคำนึงถึงแต่อนาคตว่าจะเป็นอย่างไรอย่างไร เฝ้ารอ..รอจนถึงวันสุดท้าย เท่ากับคุณได้สูญเสียไปหมดทั้งชีวิต เช่นเดียวกัน หากเมื่อวานเกิดเรื่องที่ทุกข์ใจ คุณก็เก็บมันมาฝัน ลืมตาตื่นขึ้นมาในวันที่สอง ก็นำมาใคร่ครวญคำนึงคิดถึงมันอีก
当心灵蒙上了太多的灰尘,世界因此就暗淡下来。
เมื่อจิตถูกห่อหุ้มด้วยสิ่งเศร้าหมอง โลกทั้งผองก็กลายเป็นโลกที่มืดสลัวลงทันที
我们常常回想童年的欢乐时光,并认为现在的苦闷是社会、家庭的改变导致的。其实不是,不管什么时代,人们都是在越小的时候越容易欢乐。原因就在于人习惯于背上过去的包袱,它使我们没法把注意力集中到当下真实的世界。
对于一个儿童来说,去动物园看猴子、在大街上看行人、吃饭喝水、上学回家,都是会让他兴奋的事。每一处景色都是新鲜的,他没有过去的包袱隔在心灵和世界之间。
บ่อยครั้งเรามักคิดย้อนกลับไปในช่วงวัยเด็กอันแสนสนุกสนาน แล้วเราก็มองเห็นแต่ความเจ็บปวดในโลกปัจจุบัน เห็นครอบครัวและสังคมที่เปลี่ยนแปลงไป อันที่จริง ไม่ว่าจะสมัยใด มนุษย์เรายิ่งตอนเด็กมากเท่าไรก็ยิ่งมีความสนุกสนานมากเท่านั้น มนุษย์เรากำลังแบกของหนักไว้บนบ่าจนกลายเป็นนิสัย จนทำให้เราไม่รู้จักความเป็นจริงของโลก
หากบอกเด็กเล็กๆว่า ไปสวนสัตว์ดูลิง ดูผู้คนสัญจรบนถนนใหญ่ กินข้าวดื่มน้ำ ไปโรงเรียนกลับบ้าน เหล่านี้เป็นสิ่งที่ตื่นเต้น เป็นสิ่งใหม่ๆที่เด็กเล็กๆยังไม่เคยได้สัมผัส มาก่อน
假使你能设想自己仍然是一个儿童,一无所有,那么你每天的选择也许会全然不同。假使你没有身份,没有地位,也没有财产,那么每一个人对你而言都是珍贵的(想象一下在一个孤岛上常年见不到人的情形);每一餐饭也都是可口的,好像你从来没吃过它;每一件东西都只得用欣赏艺术的眼光去审视,因为你对人类智慧能变出这么美的东西感到惊奇。
สมมุติว่าคุณสามารถที่จะคิด ว่าตนเองยังเป็นเด็กเล็กๆอยู่ ไม่มีภาระผูกพันธ์ใดๆ นั่นคือทุกๆวันทุกสิ่งที่คุณเลือกสัมผัสย่อมไม่เหมือนเช่นเดิม สมมุติว่าคุณเป็นคนไม่มีฐานะ ไม่มีที่อยู่ และไม่มีรายได้ นั่นคือทุกๆคนที่คุณพบเห็นล้วนแต่มีค่ามีราคา ( คิดเสมือนหนึ่งว่า คุณติดเกาะอยู่โดดเดี่ยวไม่เคยพบผู้คนมาหลายปี) อาหารทุกมื้อล้วนเอร็ดอร่อย เสมือนหนึ่งไม่เคยทานมาก่อน สิ่งของทุกอย่างล้วนน่าชมน่ามองตระการตา สร้างด้วยฝีมืออันชาญฉลาดของมนุษย์จนเป็นสิ่งงดงามประทับใจ
放下包袱,及时清空自己的心灵,你就能感受到一个不一样的新鲜世界。也许说起来容易,做起来难。那么你就把每天入睡当做生命的终点,准备上床后再也不会起来——一些僧人就是这么做的,他们会把自己用的碗倒扣在桌子上,意思是从此以后再也用不着它了。这并不完全是一种假想,谁也不知道死亡什么时候到来。
วางของหนักลงเสีย ทำจิตใจให้ว่าง คุณก็สามารถรู้สึกได้ถึงโลกใบใหม่ พูดนั้นง่าย ทำนั้นยาก ดังนั้นทุกวันก่อนจะเข้านอน ให้เตรียมตัวเตรียมใจไว้ว่า หลับไปแล้วจะไม่ฟื้นขึ้นมาอีก —– ภิกษุบางรูปก็ทำเช่นนี้ ท่านจะทิ้งชามของตนที่ใช้แล้วไว้บนโต๊ะ ความหมายคือไม่จำเป็นต้องใช้มันอีก นี้เป็นการคิดถึงอนิจจัง ใครๆก็ไม่รู้ว่าจะตายในเวลาใด
如果第二天醒来了,我们就把自己当做一个新生的婴儿。你会发现每一个人都很友善——一个婴儿怎么会有仇人呢?每一声鸟啼、每一朵花儿都是令人兴奋的,因为你从来没有听过、见过它们。
我们必须学会清空自己,否则,人生就不会被光芒照亮。
หากว่าวันที่สองตื่นขึ้นมา เราทำเหมือนมีชีวิตใหม่แบบทารกแรกเกิด คุณจะพบว่าทุกๆคนต่างเป็นมิตร —- ก็ทารกจะมีศัตรูได้อย่างไรหนอ เสียงนกร้องแต่ละคำ ดอกไม้บานแต่ละดอก ล้วนเป็นสิ่งน่าตื่นตาตื่นใจ เพราะว่าคุณยังไม่เคยได้ยิน ยังไม่เคยได้เห็นมาก่อน
เราจำเป็นต้องเรียนรู้ความว่างเปล่าด้วยตัวเราเอง มิเช่นนั้นแล้ว ชีวิตก็จะไม่ได้รับลำแสงแห่งความสว่างไสว
