จีบน้องเเพทซอย7.4 ตอน “เข้าใจ”บ้างสิเธอว์

ความเเตกต่างระหว่างคำว่า 理解 กับ 了解 ซึ่งเเปลว่า เข้าใจทั้งคู่ ต้องมองที่รากศัพท์ก่อนครับ

解 jiě คือคลี่คลาย 理 lǐ คือเหตุผล/หลักการ 了 liǎo คือ ผ่านพ้น/อดีต

• 理解 [lǐjiě] คือ เข้าใจหลักการ/เหตุผล ฉะนั้น ใช้กับสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับ เรื่องหลักการ เรื่องเหตุผล เรื่องวิธีการหรือเเม้เเต่ เรื่องวิชาการ เช่น ถ้าพูดว่า “ผมไม่เข้าใจข้อสอบข้อนี้” นั่นหมายความว่าเราไม่เข้าใจหลักการในการเเก้โจทย์ …เราต้องพุดว่า 我不理解这条考题。

• 了解คือ เข้าใจด้วยสิ่งที่ผ่านพ้นไป หรือ เข้าใจจากประสบการณ์เเละระยะเวลานั่นเอง ฉะนั้น ถ้าเป็นกรณี เเม่เข้าใจลูก ฉันเข้าใจประเทศไทย เขาเข้าใจพื้นที่ภูมิศาสตร์เเถบนี้ ก็ควรจะใช้คำว่า 了解 เช่น 妈妈最了解我คุณเเม่เข้าใจผมที่สุด 他很了解中国文化เขาเข้าใจวัฒนธรรมจีนอย่างดี

ถ้าสมมติโจทย์ออกว่า 我真不___为什么他这样做。 เราควรจะใช้คำไหนดี เราก็ต้องมาวิเคราะห์ที่คำว่า 这样做(ทำเช่นนี้/จัดการเเบบนี้) คำนี้หมายถึง ทำบางอย่างด้วย”วิธีการ”บางอย่าง ซึ่งวิธีการก็คือหลักเหตุผล ไม่ใช่ประสบการณ์ ย่อมต้องใช้คำว่า理解ครับ ตอบว่า 我真不理解为什么他这样做。ผมไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าทำไมเขาถึงทำเเบบนี้/จัดการเเบบนี้

เสริมท้าย…

• 懂 รู้เรื่อง(ฟังออก)/เข้าใจ/มีความรู้เกี่ยวกับ… เช่น 我懂中文ฉันฟังภาษาจีนรู้เรื่อง
• 知道 รู้/รู้จัก(บุคคล)  เช่น 我知道นิชคุณ ฉันรู้จัก/รู้เกี่ยวกับนิชคุณ
• 明白เข้าใจเเจ่มเเส้ง/ถึงบางอ้อเเล้ว
• 懂 กับ 明白เป็นภาษาพูด ； 理解 กับ 了解เป็นภาษาเขียน

ติดตามได้ใน…อ.อี้hsk&patจีน

对 กับ 跟

จีบน้องPAT ซอย7.4  ตอน น้องแพทดุมว้าก!! (จากข้อสอบPAT7.4ปี54) *HSKระดับ3ก็มาอ่านได้

#ข้อที่1#

• 我们的老师____新来的同学很热情。เราควรจะเลือกตัวเลือกไหนดี?

ข้อสอบข้อนี้กำลังวัดความเข้าใจเรื่องการเปรียบเทียบ 对 กับ 跟 เพราะทั้งคู่สามารถแปลเป็นคำว่า “กับ/ต่อ” สองคำนี้ใช้ในการแต่งประโยค ทำอะไรสักอย่าง “กับ”ใครสักคน (A xxx กับB…เอ่อม…xxx เป็นตัวแปรแทนการกระทำใดๆเฉยๆครับ อย่าคิดลึก)

ความจริง โดยทั่วไปแล้ว

• 对แปลว่า รู้สึกอะไรสักอย่าง “ต่อ”ใครสักคน(ใช้กับadj.)
• 跟แปลว่า ทำอะไรสักอย่าง “กับ”ใครสักคน(ใช้กับV.) Continue reading →

ตอน เรื่องของกู 孤 [gū]

หลายท่านอาจคิดว่าผมเล่นมุขคำพ้องเสียงจีน-ไทยเฉยๆ ความจริงไม่ได้ต้องการอธิบายคำว่า กู เเต่หมายถึง 孤 ต่างหาก เเต่อันที่จริงของอันที่จริงอีกที ผมหมายถึงคำว่า กู ของกูมึง นั่นเเหล่ะครับ

เรื่องมีอยู่ว่า ความจริงในยุคสมัยก่อนยุคชุนชิว 春秋 [chūnqiū] ภาษาจีนก็ปรากฏสรรพนามบุรุษที่หนึ่งคำว่า กู 孤 เเล้ว มีความหมายว่า “ข้าพเจ้า” เป็นสรรพนามบุรุษที่หนึ่งสำหรับเจ้าเเห่งเเคว้น/อ๋อง นั่นเอง (ก่อนยุคราชวงศ์ฉิน 秦 [qín] ไม่มีฮ่องเต้ มีเเต่่ท่านอ๋อง 王 [Wáng] )

ในภาพยนตร์จีนเเนวพงศาวดาร เรามักจะได้ยินกษัตริย์ใช้สรรพนามเเทนตัวเองด้วยคำ 3 คำอันได้เเก่ 孤 [gū], 寡人 [guǎrén],  朕 [zhèn] เชื่อว่านักเรียนนักศึกษาคงสงสัยว่าคำเหล่านี้ต่างกันอย่างไร

คำตอบก็คือ ประการเเรก เป็นคำที่ใช้ในยุคสมัยที่เเตกต่างกันครับ คำว่า 孤 [gū], 寡人 [guǎrén] เป็นสรรพนามบุรุษที่หนึ่งสำหรับกษัตริย์ ในยุคชุนชิว 春秋(รวมราชวงศ์ฉิน秦) เเต่ต่อมา เมื่อจิ๋นซีฮ่องเต้ 秦始皇帝 [qínshǐhuáng dì]  รวมรวมเเผ่นดินเป็นปึกเเผ่นเเล้ว ได้บัญญัติคำว่า 皇帝 [huángdì] ฮ่องเต้ ขึ้นมา เพื่อเป็นราชันย์ในหมู่ราชันย์ จึงได้มีการกำหนดสรรพนามของฮ่องเต้ขึ้น นั่นคือคำว่า 朕 [zhèn]  นั่นเอง ส่วนคำว่า 孤 [gū], 寡人 [guǎrén] ถูกลดฐานะลงเป็นสรรพนามสำหรับอ๋องเเละศักดินาที่ได้รับการเเต่งตั้ง

เช่นในยุคสามก๊ก(ปลายราชวงศ์ฮั่น) เล่าปี่ ซุนกวน เเละโจโฉไม่เคยเรียกตัวเองว่า 朕 เเต่จะใช้เเค่คำว่า孤 หรือไม่ก็ 寡人เท่านั้น เพราะพวกเขาไม่ได้เป็นฮ่องเต้ มีเเต่พระเจ้าเฮี่ยนเต้ ถึงจะใช้สรรพนามเเทนตัวเองว่า 朕

ส่วน 孤 กับคำว่า 寡人 ต่างกันไหม คำตอบคือ โดยทั่วไป คนทางภาคกลางจนถึงใต้(ใกล้พม่า ไทย เขมร) นิยมใช้ 孤 ส่วนคนทางเหนือใช้คำว่า 寡人

ด้วยเหตุนี้จึงไม่เเปลก หากภาษาในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีคำบางคำ เป็นคำพ้องเสียงเเถมยังพ้องความหมายกับภาษาจีน ดังเช่นคำว่า孤 [gū] กับ กู นั่นเอง

ส่วนคราวหน้าจะมี เรื่องของมึง เเล้วก็เรื่องของเเม่งด้วยไหม? โปรดติดตามตอนต่อไป

สวัสดี(- /i\ -)
ติดตามได้ใน…อ.อี้hsk&patจีน

จีบน้องเเพทซอย7.4 ตอน 有 / 没有เรื่องง่ายเเต่อย่ามองข้าม

หลายคนอาจไม่เคยสังเกตุ คำว่า 有 / 没有 มีความหมายอื่นนอกจาก มี / ไม่มี กรณีทั่วไป 有 / 没有เเปลว่า มี/ไม่มี เช่น

• 有钱 /没有钱 มีเงิน/ไม่มีเงิน
• เเต่ในกรณีที่ 有 / 没有 ตามหลังด้วยคำกริยา ความหมายจะเปลี่ยนไป เช่น 他没有吃 เขาไม่ได้กิน (ตรงนี้สังเกตุให้ดีนะครับ คนละความหมายกับ 他不吃 เขาไม่กิน)

* 他没有吃 เขาไม่ได้กิน (เป็นการบอกเล่าสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น/ส่วนอนาคตจะเกิดขึ้นไหมก็ไม่รู้) * หรือกรณีเราไม่ยอมรับสิ่งที่คนอื่นกล่าวหา เราก็สามารถใช้รูปนี้ได้ เช่น 我没有吃 ฉันไม่ได้กินนะ

** 他不吃 เขาไม่กิน *หรืออาจหมายถึง เขาไม่ยอมกิน/เขาไม่ชอบกิน(เป็นประโยคปฏิเสธ/ไม่มีวันเกิดขึ้น/ไม่ชอบให้เกิดขึ้น)

สรุป:

• 没有+คำนาม = ไม่มีxx
• 没有+คำกริยา =ไม่ได้xx *ไม่ได้ทำบางสิ่ง/ไม่ยอมรับว่าเคยทำ)
• 不+คำกริยา=ไม่xx *ไม่ทำ / ไม่ยอมทำ /ไม่ชอบ

คราวนี้มาดูคำว่า 有

• 有+คำนาม = มีxx เช่น 我有本子 ฉันมีสมุด
• 有+คำกริยา = ได้xx / เคยXX （ได้ทำบางสิ่ง/ยอมรับว่าทำไปเเล้ว) เช่น กรณีคนถามเราว่า 你有没有来过上海？(คุณเคยมาเซี่ยงไฮ้หรือเปล่า) เราสามารถตอบห้วนๆย้อนรูปคำถามได้เลยว่า 有啊(เคยสิ) หรือตอบ 我有来过(ฉันเคยมา)

เเต่เหตุที่ปกติเราไม่ค่อยเห็นคนจีนใช้รูปประโยค 我有来过(ฉันเคยมา) เพราะคนจีนนิยมย่อเหลือ 我来过 มากกว่า
อีกกรณีหนึ่ง ถ้ามีคนถามว่า 你有没有吃早饭 คุณทานมื้อเช้าหรือยัง เราก็สามารถตอบได้ 2เเบบ คือ 我吃了 หรือ 我有吃 หรือตอบห้วนๆว่า吃了/ 有啊 ก็ได้ เเต่รูป 我吃了 นิยมมากกว่า

เห็นไหมครับว่า บางครั้ง เรื่องง่ายๆเเต่ถ้าเรารู้ไม่ครบ ตอนสอบเราก็สับสนได้นะครับ ฉะนั้น ใจเย็นๆครับ อะไรที่ง่ายๆก็อย่ามองข้าม ในการสอบ คนที่พื้นฐานไวยากรณ์ดีย่อมได้เปรียบมากครับ

ติดตามได้ใน…อ.อี้hsk&patจีน

正! เเปลว่า เป๊ะ ใช่เลย ได้ใจ สุดยอด เจ๋งเป้ง

• 正 zhèng =เป๊ะ / ตรงเป๊ะ เช่นเวลาหนุ่มๆเห็นสาวเดินผ่านเเล้วอุทานว่า 正妹! [zhèng mèi] คนสวยเป๊ะเว่อร์
• เวลาชิมอาหารเเล้วอุทานว่า 正味道！[zhèng wèidào] รสชาติเป๊ะมาก!
• เวลาอะไรสักอย่างถูกใจเรามากๆ เราก็ ยกนิ้วโป้งเเล้วอุทานว่า 正！
• เวลาเราทดลองสินค้าหรือวัตถุดิบเเล้วพบว่าเป็นของมีคุณภาพเป๊ะ เราก็อุทานว่า 正品！[zhèngpǐn] คุณภาพเป๊ะ!

อีกกรณีหนึ่ง คำว่า ได้เเรงอก เเปลว่า กระชุ่มกระชวย มันส์ สนุกได้ใจ ก็ได้ เเต่ถ้าเราจะใช้ในความหมายนี้ ภาษาจีนต้องใช้คำว่า

• 有劲儿！/ 太有劲儿了！/ 真有劲儿！= มันส์มว้าก! สนุกโคตรๆ โคตรได้ใจ คล้ายกับคำว่า 真痛快！สะใจจริงๆ

ปล. คำว่าสนุกในภาษาจีนใช้ได้หลายคำหลายระดับ ดูตัวอย่างต่อไปนี้ครับ

• 快乐 [kuàilè] สนุก(สุขสันต์หรรษา)
• 愉快  [yúkuài] สบายใจ สบายอารมณ์
• 痛快 [tòngkuài] สนุก สะใจ มันส์ **痛เเปลว่าเจ็บ สุขเเบบเจ็บๆ=สะใจ

แถมท้าย…

• 整 [zhěng] ถ้าใช้เป็นคำกริยาเเปลว่า เล่นงาน/ป่วน/เเกล้ง เช่น 你要整我吗？[nǐ yào zhěng wǒ ma?] นี่เเกล้งกันใช่ไหมเนี่ย?
• 劲儿 [jìng ér] เป็นรูปภาษาพูดของคำว่า 力气 (เรี่ยวเเรง) เเละมีความหมายที่สอง คือ ความกระปรี้กระเปร่า/ความมันส์
• ฉะนั้น 有劲儿 = มีความมันส์ มีความกระปรี้กระเปร่า/ดูมีเรียวมีเเรง เช่น คนชราชมคนหนุ่มสาวว่า 年轻人干活真有劲儿 [niánqīng rén gàn huó zhēn yǒujìn er] คนหนุ่มสาวเวลาทำงานก็ดีกระปรี่กระเปร่าเสียจริง เเต่ถ้าใช้เป็นคำอุทานสั้นๆ ก็จะเข้ากรณีที่อธิบายไว้*
• 有劲儿！/ 太有劲儿了！/ 真有劲儿！= มันส์มว้าก! สนุกโคตรๆ โคตรได้ใจ คล้ายกับคำว่า 真痛快！สะใจจริงๆ
• 没劲儿 = ไม่มันส์เลย เซ็งเป็ด
• เเต่ถ้า 没劲儿了= หมดเเรงเสียเเล้ว *ตรงนี้น่าสนใจ คือ เเค่เติม了เข้าไป ความหมายเปลี่ยนครับ
• 使劲儿 / 使劲 = ออกเเรง เวลาช่วยกันยกของหนัก จังหวะยก เราเรียกพลังจากเพื่อนๆด้วยคำว่า “ออกเเรง 使劲儿” (เเต่ถ้าเป็นคนไทย จะเรียกพลังโดยการร้องว่า “ฮึบ!”

อรุณสวัสดิ์ (-/i\-) ไปนอนล่ะ…คิกๆ
ติดตามได้ใน…อ.อี้hsk&patจีน

เกร็ดมังกร ตอน 聊斋志异 [liáozhāizhìyì] คนอวดผีฉบับราชวงศ์ชิง 清

ถ้าเป็นเเฟนๆหนังจีนยุค 90 คงไม่มีใครไม่รู้จัก ไตรภาคอวดผีที่มีชื่อไทยสุดกิ๊บเก๋ว่า “โปเย โปโลเย” เเละต้องรู้จักคู่พระนางคู่ขวัญ คือ เลสลี่ จาง/张国荣 [zhāngguóróng] เเละ หวังจู่เสียน 王祖贤 [wángzǔxián] อย่างเเน่นอน เเละผู้กำกับต้อง ฉีเคอะ 徐克 [xúkè] เท่านั้น

เรื่องที่จะเล่าให้ฟังสั้นๆในเช้านี้ก็มีสองเรื่อง เรื่องเเรก คือ คำว่าโปเยโปโลเยมันมาได้ยังไง? เเม้เเต่คนฮ่องกง เจ้าของหนังต้นฉบับก็ยังงง เพราะต้นฉบับของภาพยนต์ไตรภาคนี้ ชื่อว่า 靓女幽魂 [jìngnǚ yōuhún] วิญญาณสาวสะคราญโฉม *靓女เเปลว่า สาวสวย/คนสวย ปรากฏว่าบังเอิญผมเก็บเเผ่นดีวีดีของเเท้ทั้งสามภาคไว้ เเละในภาคเเรกนั่นเอง มีฉากที่นักพรตเต๋า ร่ายคาถา ปัญญาปารมิตตาสูตร ซึ่งในต้นฉบับภาษากวางตุ้ง ออกเสียงประมาณ ปันหยี่นโปวลอกมัด…(ปาดเหงื่อ) เลยเข้าใจว่า คนเเปลฉบับภาษาไทยคงฟังไม่รู้เรื่อง ไม่รู้จะเเปลยังไง (สมัยก่อนหนังบางเรื่อง มาเเต่ฟิล์ม ส่วนบทเอกสารมาไม่ทัน ก็ต้องเเปลโดยนั่งดูหนังไปเเปลไป อันนี้เข้าใจถึงความลำบากเลย) มันเลยเพี้ยนเป็น โปเยโปโลเยนั่นเอง

เรื่องที่สอง คือ ผลงานนิยายอวดผีฉบับราชวงศ์ชิงอันเลื่องลือนี้ก็เคยปรากฏในข้อสอบด้วยนะครับ เเละคนที่เรียนวรรณกรรมจีนก็อาจจะต้องอ่านผ่านๆ เรื่องนี้ชื่อว่า 聊斋志异(อ่าน เหลียวไจจื้ออี๋) ผู้ประพันธ์ชื่อผู่ซงหลิง蒲松龄 [púsōnglíng] ครับ มีทั้งหมด520ตอน เพราะฉะนั้นไม่ต้องเเปลกใจเลยว่าทำไมหนังจีน ซีรีโปเยฯกับผีกัดอย่ากัดตอบถึงได้ออกมาสิบกว่าเวอร์ชั่น ไม่เเพ้บ้านผีปอบบ้านเราเลย

สวัสดี (-/i\-)
ติดตามได้ใน…อ.อี้hsk&patจีน

อ่านเพิ่มเติม โปเย โปโลเย