ศัพท์จีนเกี่ยวกับราชวงศ์
- 王朝 [wángcháo] หวางเฉา=ราชวงศ์/ราชสำนัก
- 皇族 [huángzú] หวงจู๋=พระราชนิกูล
- 圣旨 [shèngzhǐ] เซิ่งจื่อ=พระราชโองการ
- 皇帝 [huángdì] หวงตี้=กษัตริย์/พระราชา
- 贵妃 [guìfēi] กุ้ยเฟย=เจ้าจอม/พระสนมเอก
- 皇后 [huánghòu] หวงโอ่ว=พระราชินี
- 皇太后 [huángtàihòu] หวงไท่โฮว=พระพันปี/พระราชชนนี
- 王子 [wángzǐ] หวางจื่อ=พระราชโอรส
- 公主 [gōngzhǔ] กงจู่=พระราชธิดา
- 王妃 [wángfēi] หวางเฟย=พระชายา
- 驸马 [fùmǎ] ฟู่หม่า=ราชบุตรเขย
- 大臣 [dàchén] ต้าเฉิน=เสนาบดี
- 朝臣 [cháochén] เฉาเฉิน=อำมาตย์
- 国师 [guóshī] กั๋วซือ=ราชครู
- 嫔妃 [pínfēi] ผินเฟย=นางสนม
- 忠臣 [zhōngchén] จงเฉิน=ตงฉิน(ขุนนางสุจริต)
- 奸臣 [jiānchén] เจียนเฉิน=กังฉิน(ขุนนางทุจริต)
- 昏君 [hūnjūn] ฮุนจวิน=ทรราช
- 宦官 [huànguān] ห้วนกวน=ขันที
- 官员 [guānyuán] กวนเหวียน=ขุนนาง
- 黎明 [límíng] หลีหมิน=ประชาชน/ราษฎร์
- 宫殿 [gōngdiàn] กงเตี้ยน=พระตำหนัก
- 宫廷 [gōngtíng] กงถิ่ง=พระราชวัง/พระราชสำนัก
- 皇位 [huángwèi] หวงเว่ย=พระราชบัลลังก์ของพระจักรพรรดิ์
- 王储 [wángchǔ] หวางฉู่=รัชทายาท/มกุฏราชกุมาร
- 王位 [wángwèi] หวางเว่ย=ราชบัลลังก์
เรียนภาษาจีนจากเฟสบุ๊ค : กลุ่มภาษาจีนกลางสำหรับผู้มีใจรัก 我爱汉语
