เสริม กฎเหล็กในการใส่เครื่องหมายวรรณยุกต์พินอิน 3 ข้อที่ต้องจำให้ได้
- สระเดี่ยวภาษาจีนของเสียงอ่าน มีอยู่ 6 ตัว a o e i u ǚ (a ตัวแรกออกเสียงปากกว้างมากที่สุด ไปหาตัวสุดท้าย ǚ ออกเสียงปากเล็กที่สุด) ตัวอย่างเช่น 所以 [suǒyǐ] คำว่า suǒ เราจะใส่วรรณยุกต์บนตัว o เพราะ สระ o อยู่ลำดับก่อนสระ u
- เมื่อพินอินมีคำสระ ui หรือ iu อยู่ ให้ใส่วรรณยุกต์บนตัวหลัง เช่น 对[duì] และ 六[liù] จะต้องใส่เสียงอ่านบนตัวหลังของ ui และ iu สาเหตุที่เป็นเช่นนี้เพราะว่า ก่่อนที่จะเป็น 对[duì] และ 六[liù] ที่มีพินอิน 3 ตัว สมัยก่อนจะมีพินอินสี่ตัว คือ [duoi] และ [lieu] มาก่อน ซึ่ง[duoi] จะเขียนวรรณยุกต์บนตัว o และ [lieu] จะเขียนวรรณยุกต์บนตัว e ดังนั้นเมื่อพินอินเหลือ 3 ตัว คำอ่านก็เลยอยู่หลัง i และ u แทน
- เมื่ออักษรจีนสองตัวติดกันเป็นเสียง 3 ทั้งคู่ เวลาอ่าน ตัวอักษรตัวแรกจะ่อ่านเป็นเสียง 2 แทน แต่เวลาเขียนวรรณยุกต์ ตัวอักษรจีนตัวแรกก็ยังคงใส่วรรณยุกต์เป็นเสียงเสียงสามเหมือนเดิม เช่น 所以[suǒyǐ]